„Shanties” to nie tylko największy i już chyba kultowy festiwal szant i piosenek żeglarskich w Polsce – to także impreza, któraprezentuje wysoki poziom artystyczny oraz liczne interesujące utwory premierowe. Jury ma tu więc sporo pracy i niewątpliwie twardy orzech do zgryzienia. Ale znów się udało. Jury czterdziestej czwartej edycji „Shanties”, obradujące w składzie Katarzyna Sayna, Dorota Potoręcka, Piotr Zadrożny, a także Wawrzyniec Szwaja, Arek Wlizło oraz organizatorzy przyznali następujące nagrody i wyróżnienia:
Nagrodę im. Jerzego Fijki „Galion 2025” dla kobiety na scenie festiwalu Shanties 2025 otrzymała Marta Śliwa „za perfekcyjnie przygotowanie oraz mądre i dojrzałe teksty, pachnące morzem”.
Nagrodę im. Moniki Szwai za najlepszy tekst piosenki premierowej otrzymał Tomasz Szuszkiewicz z zespołu The Nierobbers za utwór „Wszystko płynie”, dowcipnie komentujący liczne obecne w języku polskim frazeologizmy związane z wodą. Jury zdecydowało się też wyróżnić Pawła Hutnego za tekst piosenki „Schemat budowy jachtu”, która ma sporą szansę już wkrótce stać się pomocą naukową – lub też prawdziwą zmorą – kursantów na niejednym obozie żeglarskim. Swoją drogą Pawłowi należy się też nagroda za dykcję, bo wyśpiewanie tego potoku żeglarskich terminów wygląda mi na dość karkołomne zadanie.
Nagrodę Organizatorów Festiwalu „Shanties” 2025 im. Stana Hugilla za wierność szancie klasycznej otrzymał – nie pierwszy raz zresztą – Męski Chór Szantowy „Zawisza Czarny”.
Nagrodę im. Jerzego Porębskiego za wkład w rozwój, promowanie i propagowanie pieśni morza i kultury marynistycznej otrzymał Mirosław Kowalewski – „jako ojciec dwóch nurtów – pieśni szuwarowo-bagiennej i żeglarskiej piosenki dla dzieci”. Ponieważ Koval nie mógł osobiście odebrać nagrody, upiekła mu się „praca domowa” od pani Heleny Porębskiej. Natomiast nagrodzony przed rokiem Jacek Jakubowski swoją odrobił na piątkę z plusem – mianowicie zdołał opanować przez te dwanaście miesięcy podstawy gry na trąbce na tyle, by móc zagrać krakowskiej publiczności na instrumencie Jurka Porębskiego solo ze „Starego dziadka”. Należą się brawa!
Nagrodę specjalną – zaproszenie na tournée po USA i Kanadzie dla wybitnego wykonawcy „Shanties” 2025 – ufundowaną przez amerykańsko-kanadyjskich żeglarzy polonijnych zgromadzonych w Polish Yacht Clubie w Chicago i Polsko-Kanadyjskim Yacht Clubie „Zawisza Czarny” w Hamilton otrzymał zespół Flash Creep.
I wreszcie tę najważniejszą nagrodę: Grand Prix Festiwalu „Shanties” 2025 jury zdecydowało się przyznać Ogólnopolskiej Formacji Smyczkowej pod batutą maestro Tadeusza Melona (na zdjeciu powyżej), doceniając tym samym pomysł, przygotowanie i wykonanie przez ten oktet wiązanki utworów Janusza Sikorskiego oraz Andrzeja Koryckiego.
Jury werdykt swój zakończyło sugestią, by rozważyć wprowadzenie shantiesowych antynagród pod nazwą „Uwaga, Mielizna!”, które można by przyznać w uzasadnionych przypadkach podmiotom nieprzystającym do poziomu festiwalu. Sugestia moim zdaniem interesująca – być może zmotywowałaby takie „czarne owce” do pracy. Na szczęście jednak przypadków, w których taka „motywacja” by się należała, nie widuje się według mnie na krakowskim festiwalu aż tak znowu często.
Gratulujemy serdecznie wszystkim nagrodzonym i wyróżnionym! A także samym jurorom, którzy bez wątpienia nie mieli łatwego wyboru – ale oby zawsze był jak najtrudniejszy, bo świadczy to tylko o poziomie krakowskich „Shanties”.
