Szanty24.pl - W nowy świat w rytmie szant

Festiwal morski w Bremie to od lat czołowa impreza tego typu w Niemczech i jedna z największych plenerowych w Europie. Co roku na kilkunastu scenach występuje stu kilkudziesięciu wykonawców z całego świata. I choć od paru lat program zmierza bardziej ku folkowi, dla pieśni morza jest w nim nadal sporo miejsca. W tym roku więcej dla Polski.

Dziś, przedpremierowo, dotarło do nas kilka egzemplarzy najnowszej płyty zespołu Brasy, zatytułowanej „Live“. Z lepszym prezentem z okazji reaktywacji portalu nie można było trafić. Zatem z okazji restartu Szanty24.pl mamy dla was konkurs na Facebooku oraz możliwość zakupu płyty w naszym sklepie (tylko kilku sztuk na razie!), jeszcze przed uruchomieniem oficjalnej dystrybucji.

Gdy pojawili się na scenie, wywołali spore zamieszanie. W tym czasie już niewielu tak surowo w Polsce wykonywało pieśni morza i sięgało po szanty u nas jeszcze nieznane. Ogromny potencjał, rzadki repertuar, niestety częste zawirowania w składzie nie pozwoliły jak dotąd rozwinąć im skrzydeł.

Zdaję sobie sprawę, że The Irish Rovers nie są formacją bardzo znaną w kraju nad Wisłą, ponieważ bazują na stałe w Toronto (choć założyciele grupy urodzili się w Irlandii), jednak odcisnęli oni trwałe piętno na polskiej scenie piosenki żeglarskiej. W końcu są autorami utworów znanych u nas jako Matthew Anderson, Łowy, Bluenose czy Dzień Wielkich Żaglowców.

Francis Drake urodził się w protestanckiej rodzinie, w Tavistock w hrabstwie Devon, w południowo-zachodniej Anglii. Data urodzin nie jest dokładnie ustalona, ale nastąpiło to w przedziale lat 1540-1545. Gdy miał ok. 9 lat zasiadająca na tronie angielskim królowa Maria przywracała w kraju katolicyzm.

Współzałożyciel Mechaników Shanty, lider zespołu Atlantyda, autor wielu żeglarskich przebojów, za teksty do których wielokrotnie był nagradzany Nagrodą im. Tomka Opoki na festiwalu Shanties w Krakowie. Dziennikarz radiowy, prasowy, a ostatnio telewizyjny. Opowiada nam o tej pracy, o tym jak powstają jego teksty i co najważniejsze o planowanej w tym roku nowej płycie.

Są takie festiwale, za którymi tęsknię już w chwili, kiedy się kończą i czekam na ich kolejną edycję przez cały rok. Taką imprezą jest Festiwal Piosenki Żeglarskiej „Kopyść” - powtarzam to od lat. Tych miejsc jest coraz mniej, ale Białystok niezmiennie plasuje się w czołówce.

Gliwice w znakomitym stylu powróciły na szantową mapę Polski. Nie ma już festiwalu „Silesian Shanties”, nie ma tawerny „Latarnia”, ale jest „Nad Kanałem”. Zupełnie nowa impreza, której pierwsza edycja miała miejsce 17 października w Starej Fabryce Drutu, nota bene, 20 m. od dawnego, zasypanego dziś, Kanału Kłodnickiego.

Podczas premiery sąsiadowej płyty „Brocéliande” na PPP w 2008 r. po raz kolejny spotkałem się z zespołem Armstrong's Patent. Przedstawiłem im Sąsiadów, wręczyłem nasze płyty. Wtedy też padła luźna propozycja naszego przyjazdu do Holandii. Kilka miesięcy później Janneke Woldhius, manager Armstrongów i dyrektor International Shantyfestival „Bie Daip” przysłała oficjalne zaproszenie.

Perypetie katowickiego festiwalu „Tratwa” w ostatnich kilkunastu latach są dobrze znane środowisku szantowemu. Jedna z najstarszych (pierwsza edycja w 1983 r.!) i najbardziej zasłużonych imprez tego typu w Polsce od wejścia w nowe tysiąclecie przeżywała swoje wzloty i upadki, niestety z przewagą tych drugich. W 2003 i 2007 r. nie odbyła się w ogóle. W tym roku jednak nastąpiła ponowna reaktywacja.

Po raz 23. odbył się w Tarnowie „Bezan”, przegląd piosenki żeglarskiej, spotkanie żeglarskiej braci, wspólne śpiewanie, żeglarska biesiada... jak zwał tak zwał. Ważne dla mnie, że się odbył. Jest to z pewnością jedna z najstarszych imprez na scenie żeglarskiej. W Tarnowie bowiem „szantowali” już, gdy wielu z nas jeszcze nie wiedziało, że szanty istnieją. Jak zwykle działo się tam trochę inaczej, niż na przeciętnym festiwalu. Jak zwykle...